ساختار FTTX
(Fiber To The x) FTTx، به ساختارهای مختلف انتقال سیگنال توسط فیبر نوری اشاره می کند. از جمله این ساختارها می توان به FTTB ,FTTC ,FTTN ,FTTH ,FTTO و ... اشاره کرد. FTTx یک فناوری در لایه دسترسی می باشد که به صورت Point to Multipoint کار میکند.
برای راه اندازی یک سیستم دسترسی میان کاربر و اداره مرکزی از طریق فیبر راه های متعددی وجود دارد که در شکل زیر برخی از آنها دیده می شوند. در حالت اول بین (Central Office) CO و هر کاربر یک رشته فیبر جداگانه کشیده می شود. برای مثال اگر 32 کاربر داشته باشیم در این صورت 32 عدد فیبر از CO خارج می شود و تعداد گیرنده–فرستنده های مورد نیاز 64 است. یعنی به ازای هر کاربر یک گیرنده – فرستنده در محل کار او و دیگری در CO وجود دارد. البته اگر هر کاربر بخواهد اطلاعات ارسالی خود را روی یک فیبر ارسال کرده و اطلاعات دریافتی را از فیبر دیگری دریافت کند به ناچار تعداد رشته ها به 64 رشته خواهد رسید. دراین ساختار همه ارتباطات نقطه به نقطه می باشد. در این ساختار به علت تعداد زیاد رشته فیبر ها و گیرنده – فرستنده های مورد نیاز، در عمل به جزء در کاربرد های ویژه به کار نمی رود.
در ساختار دوم تمام اطلاعات 32 کاربر بر روی یک فیبر تک رشته (یا دو رشته) به یک سوئیچ ساده در نزدیکی محل اقامت کاربران منتقل شده و از آنجا اطلاعات مربوط به هر کاربر برای او ارسال شده و اطلاعات دریافتی از وی برای CO ارسال میشود. با این عمل تعداد فیبرهای خارج شده از مرکز و نیز تعداد فرستنده-گیرندهها کاهش مییابد. اشکال عمده این معماری وجود عنصر اکتیو سوئیچ در محیط خارجی است که برای تغذیه و نگهداری آن باید هزینه صرف کرد. در این معماری نیز ارتباط میان CO و سوئیچ به صورت P2P است.
در معماری سوم که به شبکه نوری پسیو PONNموسوم است به جای سوئیچ از یک تقیسمکننده پسیو سیگنال نوری استفاده میشود. این المان که نیاز به تغذیه ندارد دارای یک ورودی و 32 خروجی است و سیگنال نوری دریافتی را روی 32 خروجی خود منعکس مینماید. به این ترتیب هیچگونه المان اکتیو در فضای خارجی وجود نخواهد داشت و لذا از پیچیدگی شبکه کاسته شده و هزینه نگهداری به شدت کاهش مییابد. بنابراین در عمل ساختار سوم برای راهاندازی شبکههای FTTx به کار میرود.